سلام!
این جا خلوت تر شده ولی همون چراغ هایی که روشن میشن هم برای من جذابن. بیان کلا از بقیه جاها برای من جذاب تر بوده و هست. جاهای زیادی رو امتحان نکردم ولی اینجا رو همیشه دوست داشتم و به دلم بیشتر نشسته.
با آدم های زیادی آشنا شدم و آدم های زیادی با من! زندگیشونو خوندم و زندگیمو خوندن. همسایه شدیم. دعوا کردیم. فحش دادیم. ولی استخوان هم رو دور ننداختیم فکر کنم! نمیدونم! شاید هم دور انداخته باشن!
نمیدونم هنوز کسی اینجا رو می خونه یا نه؟! ولی دیروز داشتم فکر می کردم که وقتش رسیده برگردم شاید. هوم؟! موافق نیستید؟! هستید دیگه :) پس سلامی دوباره...
به سلامتی.
اینجا هر چراغی که روشن میشه یه لبخند میاد رو لب آدم.
موفق باشید.